Galiba sıkıcı bir
İKcıyım ben..Çünkü dünya ne kadar değişirse değişsin, sıkı sıkıya bağlı olduğum
bazı “takıntı”larım var hala.
Çok konuşan çok iyi
iletişimci sayılsa da bazı çevrelerde, bir İnsan Kaynakları çalışanı biraz da
ketum olmalı bence. Özellikle iş görüşmelerinde konuşmaktan çok adayı dinlemeli,
empati kurmalı, çok özel sorular sormamalı ama gerekli bilgileri de
karşısındaki kırmadan almalı. Uzun süre bekletmemeli adayı, sadece kendi zamanını
değerli saymamalı, karşısındakinin zamanına da değer vermeli. Gerçekleştirdiği
bütün görüşmeleri gizlilik kuralları çerçevesinde yürütmeli. Referans
görüşmelerinden önce adaydan izin istemeli.
Sıkıcı bir İKcıyım
ben. Çarşaf gibi ortalığa saçılmış özgeçmişlerden rahatsız oluyorum. Herhangi
bir değerlendirmede haksızlığa sebep olurum diye aklım çıkıyor. Çalışanlar hakkında dolaşan dedikodulardan hoşlanmıyorum. Onun maaşı,
diğerinin disiplin cezası, berikinin özel sorunlarıysa benimle konuşmak
istediğiniz, çok sıkıcı bir İKcıyım ben, beni böyle kabul ediniz...
Neresi orası , gelip iş başvurusu yapayım ve başını ağrıtayım biraz :) çok iyi iş baş vurusu yaparım :D ya da bir şiir yazarım olmaz mı? I{
YanıtlaSilSiz yazın, iş sizin Mr.I{ :)
YanıtlaSilİK'da staj yapmış ( 1 yıl kadar )bir işletme öğrencisi olarak, gerçekten çok beğendim yazınızı ve söylediklerinizi. Her İK'cı sizin gibi olsa keşke ama sayınız çok az:)
YanıtlaSilTeşekkürler ama İK aynı zamanda gelişen bir alan, geleceği daha güzel olacak inanıyorum :)
YanıtlaSil