30 Yaşım, Sana Bu Yazım..

30 Yaşım..

Hoşgeldin, başımın üstünde yerin.

Pek göstermese de boyum posum, yüzüm gözüm; şimdi sen geçen yılların simgesisin.

Karşıma geçip bana akıl verir, bana bir şeyler anlatır gibisin.

"Yıllar geçiyor değil mi? Daha ne kadar daha var bilmiyorsun. Ne kadarını gerçekten yaşadın, ne kadar gerçekten yaşanmış anın olacak daha, onu da bilmiyorsun. Gittikçe daha erken oluyor ölümler, herkes daha genç...Katlanmam sandığın acılara, başına gelince katlanabildiğini görüyorsun. Sorumlulukların artıyor, daha fazla karpuz sığıyor artık koltuklarının altına. Daha sağlam kararlar alıyorsun ya da öyle olduğuna inanıyorsun. Dostlarının, ailenin, sevdiklerinin önemini daha çok anlıyorsun. 'Anneni daha sık anımsıyorsan, hatta anlıyorsan'; bir şarkı sözünden ibaret olmuyor artık senin için. Bir iz bırakmak daha önemli hale geliyor, gülümseyince giden bulutları özlüyorsun. Her yaşın ayrı güzelliği olduğuna emin oluyorsun, hayallerin değişiyor, umutların değişiyor, sen değişiyorsun. Kendinin biraz daha farkında, ama kendini tanımanın uçsuz bucaksızlığının da idrakinde oluyorsun. Tıpkı hayatın anlamlılığının ve bir o kadar anlamsızlığının aynı anda farkına varışın gibi."

Hoşgeldin 30 Yaşım..

Şu küçük kızı da büyüttün ya, sana aşk olsun. 

Ama kulağıma içimdeki çocuğun susmayacağını, bir an gülüp bir an ağlayacağını fısıldar gibisin.

Biraz akıl verir gibi bir halin var, ama yine de çok güzelsin.

30 Yaşım,

Yaşıma ver, bir ay gecikti bu yazım..

30 Yaşım..

Hoş geldin, başımın üstünde yerin.