İnsan kaynaklarının
fonksiyonlarını yerine getirirken çoğu zaman ister istemez vicdan ile cüzdan
arasında kalmak söz konusu olur. Üst yönetimle çalışan arasında, bütçe ile
yapmak istedikleriniz arasında ince bir çizgi üzerinde dikkatle yürümeye
çalışmaktır İnsan Kaynakları çalışanı olmak bir açıdan da.
Bu yüzden Kariyer
dergisinin Haziran sayısında yer alan haberi okuduğumda hiç şaşırmadım. Türkiye’de
de dünyada da durum aynı demek ki. “Bütçede İlk Eğitimden Kısılıyor” başlıklı haber
şöyle:
“İşverenler eğitim alanındaki harcamaları
kısmak için eski eğitim yöntemlerine başvuruyor. Öğrenme ve kişisel gelişim
harcamalarında kısıtlama yapmak isteyen firmalar, tecrübeli elemanların verdiği
seminerler, grup toplantılar, konuk konuşmacılar, web bazlı eğitimler, iç
iletişim ve kitaplar gibi eski usul eğitimlere geri dönüyor. XpertHR
araştırmasına göre Avrupa ve Asya genelinde her üç işverenden ikisi, yaklaşık
yüzde 51’lik bir oran, eğitim alanındaki masraflarını kısma yoluna gidiyor. Bu
rakamın yüzde 80’i de kısıtlamayı daha informal eğitim yöntemlerini uygulayarak
yapıyor. Yüzde 73’lük bir oran iş ortaklığında bulunduğu firmalarla birlikte
yöneticilerin ortaklaşa verdiği eğitimlere başvuruyor. Eğitimlerin içeriğinde ise,
daha çok iş analizlerine ağırlık veriyor.Araştırmanın ilginç sorunu ise, bu
uygulamayı yapan pek çok firmanın eğitimlerden aldıkları sonuçlardan son derece
memnun olmaları. Sadece yüzde 13’lük bir oran eski yöntemlerle verilen
eğitimlerin etkinliği azalttığını düşünüyor. www.personeltoday.com”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder