Öte yandan uzaktan eğitim yaygınlaşıyor...
Öğretmenlere şiddet haberleri artıyor, şiddet gören öğretmen istatistikleri
kanıksanan rakamlara dönüşüyor... Öğretmene “Eti senin kemiği benim” diyen
velilerin yerini, çocuğuna “Hakkını yedirtme” diyen anne babalar alıyor. Bir
harf öğretene kırk yıl köle olmak bir yana, öğretmenlerimize çoğu zaman bir
teşekkür bile çok görülüyor...
Peki, bütün bunlar öğretmenlik
mesleğini bitiyor mu? Başka bir deyişle, öğretmenlik mesleğini gereksiz kılıyor
mu? Benim gibi “öğretmene of bile denmez” anlayışıyla yetiştirilmiş birine
göre, bu sorunun yanıtı kuşkusuz koca bir hayır...
Bir kere öğretmenlik sadece bilgi
aktarımı demek değil... Aynı zamanda değerleri aktarmak, eğitmek, yetenekleri
ortaya çıkarmaya yardımcı olmak, yol göstermek, geliştirmek, büyütmek demek...Uçmaya
cesaretlendirmek, kanatlandırmak, güçlendirmek demek...Hayatı öğretmek demek..Üstelik hayat denilen şey de
zaten hem öğrenci hem öğretmen olmak demek.
Kim ne derse desin benim için öğretmenlik
her zaman ihtiyaç duyacağımız, hiç bitmeyecek bir meslek. Bu yüzden işte, bütün
öğretmenlerimin ve öğretmenlerin ÖĞRETMENLER GÜNÜnü bütün sevgimle ve saygımla
kutlamayı bir borç biliyorum, bu borcun hiç ödenmeyeceğinin farkında olarak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder